Maurice Christo van Meijel
Biografie
Maurice Christo van Meijel (Venray, 1967)
Maurice Christo van Meijel is naar eigen zeggen geïnspireerd door het landschap, maar hij heeft niet de behoefte het landschap dat hem op Texel omringt in de hand te houden, te vangen en, later in zijn atelier, in een traditionele vorm te gieten. Hij gaat er los mee om. De horizon is het uitgangspunt. Onder- en bovenkant van het werk treffen elkaar daar en maken dat er spanning ontstaat. Ze moeten elkaar onder druk zetten, ze moeten het zoeken naar balans zichtbaar maken.Door het toepassen van een neerwaartse druppeltechniek zijn de luchten bij diverse werken een soort gordijnen geworden. Voorgordijnen. Ze schermen enerzijds af, maar ze ontnemen de kijker niet het volledige zicht op de luchten. De zandvlakte die zich tot de horizon uitstrekt krijgt door het gordijn de allure van een schouwtoneel. De ronde vormen op het strand, die ongetwijfeld in oorsprong zijn afgeleid van zandhopen of van schelpen, verliezen die oorspronkelijke betekenis en worden als acteurs op het toneel. Ze hebben geen identiteit, ze hebben slechts een organisch uiterlijk, maar ze lijken zich te bewegen. Alsof ze elkaar opzoeken. Het geheel wekt de indruk alsof er een levendig, surrealistisch toneelstuk wordt opgevoerd. Het minimale theater van Samuel Beckett dringt zich schoorvoetend aan me op. (tekst Rob Perrée, 2011)
