Tineke Looman

Biografie

Tineke Looman (1950)

Tineke Looman (1950) volgde teken- en schilderlessen van diverse gerenommeerde beeldend kunstenaars waarna ze haar opleiding vervolgde aan de kunstacademie St. Joost in Breda. Aanvankelijk schilderde zij met acrylverf op linnen maar eind jaren zeventig ging zij over op olieverf vanwege de grotere intensiteit, helderheid en transparantie van de kleuren. Beginnend met spontaan geschilderde kleurvlakken ontwikkelen zich steeds nieuwe verflagen met een veranderende intensiteit. De uiteindelijke voorstelling laat dikwijls de omtrekken zien van bomen, huisjes, visachtige vormen en soms van mensen. Looman is sterk beïnvloed door kunstenaars als Mark Rothko en Gorgio Morandi, waarbij de sereniteit en en sensitiviteit van de kunstenaars haar voornamelijk aanspreken. De twee inspiratiebronnen lijken ver uit elkaar te liggen maar beide heren schilderen een ‘verborgen realiteit’. Rothko stelde ooit: ‘De mensen zeggen dat ik abstract schilder maar voor mij is dit niet waar. Ik schilder in wezen realistisch. Ik wil het u uitleggen. Het onderwerp waarover ik schilder bevindt zich in het binnenste van de mens. Uw denken, uw willen, uw voelen, uw verlangen en is daarom realistisch’. Morandi heeft nagenoeg zijn hele leven over hetzelfde onderwerp geschilderd. Stillevens van de flessen, potten, kannen en schalen in zijn atelier. Na verloop van jaren liet hij de schaduwen en lijnvoering van de tafelranden achterwege. Met het schouwen krijgt de realiteit een ander gelaat. Het onderwerp wordt transparanter, een andere trilling lijkt geboren. In Looman’s visie komen beide schilders elkaar hierin tegemoet. Van toeschouwer naar toeschouwer van het realiteitsgeheim.