Nico Molenkamp
Biografie
Nico Molenkamp (Enschede, 1920 - 1998)
Nicolaas (Nico) Ferdinand Molenkamp (Enschede 1920 – Tilburg 1998) begon als dessinateur in een textielfabriek. Hij studeerde aan de voorloper van de Academie voor Beeldende Vorming (1945-1948) en aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen (1949-1953).Molenkamp was van 1953 tot 1982 docent vrij schilderen aan de Tilburgse academie, waar hij zijn opleiding had genoten. Hij schilderde vooral abstracte dier- en mensfiguren, die hij op een haast filmische wijze op het doek inkaderde en met opvallende kleurstellingen weergaf. Daarnaast liet hij zich inspireren door het circus, de kermis en het theater. Molenkamp ontving voor zijn werk onder meer de Talensprijs, de Willink van Collenprijs en de Verlatprijs. In 1956 schilderde hij een moderne kruisweg in het fraterhuis op het Kardinaal de Jongplein. Een ander bekend Tilburgs werk van Molenkamp is een portret van burgemeester Cees Becht. In 1970 betrok hij met zijn gezin op Koningshoeven een voormalig buitenverblijf van koning Willem II. Daar groeide ook zijn dochter Charlotte Molenkamp op.Het pallet van Nico Molenkamps schilderijen wordt vaak gekenmerkt door opvallende, tonale kleurstellingen. Op vele doeken ziet men afgewogen schakeringen, onverwachte accenten en tinten én gedurfde contrasten. De uitgebeelde thema's zoals het circus, de kermis, het theater, lijken veelal bewust 'vlak' te zijn geschilderd. Bovendien zijn ze dikwijls in een 'ondiepe' ruimte geplaatst.De vormentaal van zijn dier- en mensfiguren heeft als gevolg van deze aanpak bij tijd en wijle een 'sculpturale' uitstraling. In Molenkamps werk lijkt het bovendien zelden om de representatie van bestaande personages te gaan. Hij kadert zijn onderwerpen op speciale, haast filmische wijze. Alle figuren zijn deels 'afgesneden'. Het is alsof hij, als een cameraman, iedere keer opnieuw inzoomt op zijn onderwerp en het tegelijkertijd uitvergroot. De monumentaliteit van Molenkamps werk draagt er mede toe bij dat de kijkers het gevoel krijgen dat zij op de huid van het onderwerp zitten.
